Έχουν παρατηρηθεί σημαντικές ομοιότητες μεταξύ των περιεμφυτευματικών νόσων και των περιοδοντικών νόσων. Οι περιεμφυτευματικές νόσοι, κατ’ αντιστοιχία με τις περιοδοντικές, διαχωρίζονται σε περιεμφυτευματική βλεννογονίτιδα που αντιστοιχεί στην ουλίτιδα και σε περιεμφυτευματίτιδας που αντιστοιχεί στην περιοδοντίτιδα.
Ακολουθούν μερικές πληροφορίες – οδηγίες για την αντιμετώπιση προβλημάτων μετά την τοποθέτηση εμφυτευμάτων:
- Τα μικρόβια και μια σειρά από παράγοντες κινδύνου που δρουν πολλές φορές συνεργικά προκαλούν αρχικά φλεγμονή και μετέπειτα νόσο στους περιεμφυτευματικούς ιστούς.
- Οι ασθενείς λοιπόν, στους οποίους έχουν τοποθετηθεί οδοντικά εμφυτεύματα πρέπει να βρίσκονται διαρκώς σε πρόγραμμα διατήρησης του θεραπευτικού αποτελέσματος. Κατά τη φάση αυτή εφαρμόζεται σχολαστική στοματική υγιεινή από τους ασθενείς και τακτική παρακολούθηση των περιεμφυτευματικών και περιοδοντικών ιστών από τον γιατρό. Στις συνεδρίες αυτές πραγματοποιείται κλινική όταν επιβάλλεται και ακτινογραφική εξέταση. Από τα δεδομένα που προκύπτουν αξιολογείται η κατάσταση της υγείας των περιεμφυτευματικών ιστών.
- Σκοπός είναι η πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση της περιεμφυτευματίτιδας σε αρχικά στάδια (περιεμφυτευματική βλεννογονίτιδα) όπου και η αντιμετώπιση της είναι επιτυχής.
* Σχεδιαγράμματα από το βιβλίο του Jan Lindhe: Clinical Periodontology and Implant Dentistry. 5th ed.